De file op de top van Everest en het achtergelaten afval op zijn flanken heeft zijn evenknie in bekende klimgebieden. Te veel mensen willen een coole post van hun boulder- of klimavontuur. De toegang tot rotswanden wordt daarom steeds vaker gereguleerd; tegelijkertijd schieten indoorklimmuren uit de grond. Wat betekent dat voor de toekomst?
‘De ontwikkeling van de klimsport is een spiegel van de maatschappij’, zegt een van de klimmers in de film. De tekst ‘I am not a follower’ die we op de camper van verteller Cédric Lachat zien staan, vat het dilemma, of is het tragiek, mooi samen. Het ondoordachte gedrag van veel klimmers in kwetsbare natuurgebieden neemt hij humoristisch op de hak. Terloops laat hij in gesprek - en natuurlijk actie! - met collega-klimmers de verschillende facetten van de klimsport zien.
De ervaren filmmaker Guillaume Broust (van wie we in 2019 The Pathan Project vertoonden) weet de klimmers en natuur altijd prachtig in beeld te krijgen. Dit keer combineert hij dat met een scherpe blik op de kansen en knelpunten van klimmen. Hoe snel een subcultuur een sport en zelfs een industrie werd, zet je aan het denken. Precies wat de film tot doel heeft.
