Over de film
Gijs is samen met zijn vriendin op vakantie in IJsland als hij gebeld door zijn moeder. Tijdens het gesprek wordt geleidelijk de mentale staat van zijn moeder blootgelegd en daarmee ook de complexiteit van hun relatie. Bij de overweldigende Skógafoss waterval aangekomen, staat Gijs voor een keuze: kiest hij voor het zorgeloze bestaan van een twintiger of besluit hij voor de zoveelste keer zijn getroebleerde moeder te helpen?
Als kind groei je op met het idee dat je ouders altijd voor je zullen zorgen. Maar er komt een moment dat je als kind meer de zorgende rol op je begint te nemen. Voor de meeste van ons gebeurt dit als je richting de veertig gaat. Maar voor kinderen met een ouder die worstelen met lichamelijke of psychische klachten, komt dit moment veel eerder. Vaak veel te vroeg. Skógafoss vertelt het verhaal van een jongen die op het punt staat om één van de mooiste momenten van zijn leven te beleven. Maar als iemand waarvan je houdt pijn heeft en vraagt om jouw hulp, kan je dan nog voor jezelf kiezen? Of cijfer je jezelf helemaal weg?
Regievisie
”Tegenwoordig is iedereen altijd en overal bereikbaar,” vertelt regisseur Niels Bourgonje. “Zelfs al bevind je je in een gebied zo desolaat en ruw als IJsland, is het nog steeds mogelijk om gebeld te worden. Hoewel dit veel praktische voordelen heeft, is dit voor Gijs een vloek. Hoe ver weg hij ook is van zijn moeder, Gijs kan in principe altijd door haar gebeld worden. Tenzij hij zijn telefoon uit zet. Maar wie kan nou zijn eigen moeder negeren?”
“Hoewel het idee dat je om iemand geeft iets moois is, laat Skógafoss vooral zien hoeveel pijn het kan doen. Hoe ‘van iemand houden’ je kan isoleren en je kan laten vergeten hoeveel moois er om je heen is. Gijs kan onmogelijk in het moment leven, door de emotioneel zware gesprekken met zijn moeder. Dat is voor mij de tragiek van dit verhaal. Hoe erg zijn vriendin Hanna ook probeert hem van het moment te laten genieten.”
“De relatie tussen Gijs en Hanna is een lichtpunt in deze duistere situatie. Skógafoss is dan ook niet alleen een film over de moeilijke relatie tussen moeder en zoon, maar laat ook zien hoe mooi het kan zijn om iemand in je leven te hebben die van je houdt. Die je ondersteunt op momenten dat je het alleen niet meer redt. En al eindigen we op een zwaar moment voor hen beide, wil ik vooral laten zien hoe belangrijk het voor Gijs is dat Hanna er voor hem is.”
“Skógafoss vertelt een verhaal over zowel de vernietigende als de helende kracht van menselijke emoties. Hoe jezelf kwetsbaar opstellen iets moois kan zijn, maar tevens je kan isoleren. IJsland is een ideale setting om dit verhaal te vertellen. IJsland is namelijk de natuur in zijn meest rauwe vorm. Van de desolate landschappen tot de krachtige watervallen. Er is geen plek op aarde te bedenken waar rauwheid en schoonheid zo naast elkaar bestaan. Dat IJsland een eiland is, versterkt het isolement des te meer: Gijs kan geen kant op en is machteloos om zijn moeder te helpen. Iets wat ongetwijfeld heeft meegespeeld in zijn beslissing om met Hanna juist naar IJsland te gaan. Maar zelfs al is hij duizenden kilometers van zijn moeder verwijderd, Gijs kan haar nooit echt vergeten.”
