Over de film
Sinds jaar en dag heeft de mens de drang om zichzelf onsterfelijk te maken. Men probeert grootse dingen te bereiken die voort zullen bestaan tot na hun dood. Regisseur Martijn de Vos deelt deze behoefte, en neemt zich al jaren voor om grootse dingen te bereiken. Maar inmiddels is hij 26, en heeft hij nog steeds niets groots bereikt. Hij voelt de tijd in zijn nek hijgen, de 30 nadert. En na je dertigste moet je gaan nadenken over kinderen, hypotheken, vastigheid, ect. Nu zal het moeten gebeuren. Nu is nog alles mogelijk.
In (Nader te bepalen) onderzoekt Martijn names iedereen met dezelfde drang hoe je zo’n voetafdruk realiseert. Hoe krijgt Martijn z’n eigen Wikipedia pagina, en wat moet daar dan eigenlijk op komen te staan? In zijn zoektocht komt Martijn langs verschillende actuele onderwerpen zoals het idee dat je bijzonder bent, de magische leeftijdsgrens 30 en keuzestress. (Nader te bepalen) heeft een luchtige benadering van serieuze problematiek.
Regievisie
'DENVENIR IMMORTEL ET PUIS MOURIR’ staat op een zelf geprint label onder het beeldscherm van mijn laptop. Onsterfelijk worden, en dan doodgaan. Het is een quote van Jen-Pierre Melville uit À Bout de Souffle (Jean-Luc Godard, 1960). Een prachtige en krachtige leus die ik me al jaren als een wortel aan een stok voor houd,” vertelt regisseur Martijn de Vos. “Het staat voor het najagen van dromen, de lat hoog leggen en alles wat ik in me heb geven om uiteindelijk onsterfelijk te worden. Ik wil laten bereiken, iets bijzonders doen, en ik ben er van overtuigd dat ik dat in me heb.”
“Het voelde als iets individueels, een drang die alleen ik had. Maar hoe meer mensen ik er over sprak, hoe meer mensen dit zelfde gevoel bleken te hebben. Al wist niet iedereen waarmee hij/zij precies groot zou worden, het groot worden zelf stond wel vast.”
“Als zoveel mensen zo zeker zijn van hun kunnen, waarom heb ik dan toch het gevoel dat veel mensen geen flauw idee hebben waar ze mee bezig zijn? Dat ze maar wat doen? Ze doen wel ontzettend hun best, maar vaak hebben ze ook geen idee. Ik heb het zelf ook. Enerzijds heb ik mijn koers strak bepaald. Ik wil groot worden in film en fotografie, maken wat me aan het hart gaat, me onderdompelen in grootse verhalen. Aan de andere kant ben ik gestrest en lijkt elk onderdeel van mijn toekomst op losse schroeven te staan. Ik kan net zo goed iets totaal anders gaan doen. Alles is mogelijk, en dat is geweldig en afgrijselijk tegelijk.”
“Hoeveel ik er ook over las en over nadacht, de diepgewortelde drang om iets achter te laten verdween niet. Met (Nader te bepalen) heb ik daarom namens alle anderen met eenzelfde drang de koe bij de horens gevat. Ik maak mezelf tot voorbeeld voor de anderen en ik ga uitzoeken hoe je dat nu werkelijk realiseert, onsterfelijk wordt.”
“Van tevoren wist ik dat zaken als keuzestress op mijn pad zouden komen. Problemen van de maatschappij van nu, waar niemand een echt goede oplossing voor lijkt te hebben. Dit zijn problemen waar de meesten al doodgegooid mee zijn. TED-talks van mensen die hun burn outs hebben opgelost, mensen die de heilige graag van de hedendaagse levensstijl gevonden denken te hebben. Ik heb het idee dat niemand daar meer op zit te wachten.“
“Mijn benadering moest en zou dan ook luchtig en humoristisch worden. Geen drama voorschotelen, maar meegaan op een zoektocht. Met (Nader te bepalen) wil ik geen geforceerde oplossing verkondigen en mensen een ongevraagd advies voorschotelen. Wel wil ik de vraag opwerpen wat we met dergelijke zaken moeten doen. Zoals ik mezelf aan het denken heb gezet met het maken van deze film, wil ik ook anderen laten nadenken waarom zaken als onsterfelijk worden van belang zijn, en of ze wel van belang zijn.”
