Over de film
Interface scharniert op de grens tussen een verhalende en experimentele film. Anna Hoetjes is opgeleid als beeldend kunstenaar. In Interface resulteert dit in een dromerige, verontrustende film. Hoetjes toont een huiveringwekkende vergroting van het effect dat technologie heeft op zien en gezien worden.
Vanuit het perspectief van de hoofdpersoon wordt de kijker geconfronteerd met de complexe effecten die schermen en surveillance op ons lichaam en identiteit hebben. Waar begint het scherm - of interface - waardoor we de wereld waarnemen en waar eindigt het? Houdt het op met onze telefoons? Met camera's, die onze bewegingen opnemen en volgen? Of stopt het pas met het implanteren van chips in onze hersenen die augmented reality mogelijk maken? Net als in het echte leven laat Interface zien dat technologische en fysieke perceptie niet meer zo gemakkelijk van elkaar gescheiden kunnen worden. De film wil laten zien dat de logische scheiding tussen realiteiten begint af te brokkelen.
In de film is de infiltratie van technologie niet zo duidelijk herkenbaar, maar daardoor niet minder aanwezig. Er worden nog steeds smartphones gebruikt. Ze impliceren dat technologische zintuigen en fysieke zintuigen nog steeds van elkaar zijn gescheiden. Maar wanneer je ogen altijd achter een scherm zitten gekluisterd, is de grens tussen realiteit en illusie niet zo duidelijk meer te onderscheiden.
De Ontmoeting
Interface werd gemaakt in het kader van het talentontwikkelingstraject De Ontmoeting. De Ontmoeting is in 2015 ontstaan uit een samenwerking tussen VERS – de vereniging voor nieuwe film- en televisiemakers & CineCrowd. Het traject brengt nieuwe makers, professionals en publiek samen.
